تفاوت لیکوئید و کال مارجین چیست؟

لیکوئید (Liquid) یعنی بروکر معاملات باز معامله گری که ضررش از حد مشخصی بالاتر رفته است را می بندد. ولی کال مارجین (Call Margin) به پیغامی گفته می شود که از سوی بروکر صادر می شود تا معامله گر برای ادامه اجرای سفارشاتش حساب خود را شارژ کند.

یعنی اگر سفارشات لوریج داری  باز کرده اید و اکنون در ضرر هستید، بعد از کاهش موجودی حساب خود به درصد مشخصی از ابتدا از سوی بروکر کال مارجین دریافت خواهید کرد و اگر حساب خود را شارژ نکنید بعد از رسیدن به درصد مشخصی لیکوئید خواهید شد، یعنی بروکر تمام معاملات شما را خواهد بست.

در ادامه برای درک بیشتر توضیحات بیشتری در مورد لیکوئید و کال مارجین آورده ایم. اگر در فارکس ترید کرده و تجربه بیشتری کسب کنید، این مفاهیم برایتان ساده و ابتدایی خواهد بود.

کال مارجین و لیکوئید چیست؟

معامله گران برای کاهش ریسک از لوریج (مارجین) استفاده می کنند. زمانی که معاملات مارجین دار انجام می دهید، یعنی با چند برابر موجودی اکانت خود معامله می کنید. در این حالت اگر سود کنید چند برابر سود خواهید کرد و اگر ضرر کنید نیز چند برابر موجودی حساب خود ضرر خواهید کرد.

اگر به جزئیات انواع حساب های یک بروکر توجه کنید خواهید دید در مقابل گزینه کال مارجین اغلب عدد 80% نوشته شده است. مفهوم این عدد این است که اگر اوردری که باز کرده اید ضرر کند و موجودی اکانت شما 80 درصد کاهش یابد در این صورت از سوی بروکر پیام کال مارجین (Call Margin) دریافت خواهید کرد که از شما می خواهد حسابتان را برای ادامه اجرای سفارشات شارژ کنید.

حال اگر معامله گر حساب خود را شارژ نکند و اوردر همچنان به ضرر کردنش ادامه دهد، در این حالت بروکر برای اینکه مارجینی که در اختیار معامله گر برای ترید در اختیارش قرار داده بود از دست نرود، معامله را لیکوئید خواهد کرد (خواهد بست!).

در ویژگی های حساب برای مثال در مقابل استاپ اوت Stop Out عدد (اغلب 20%) را می بینید. این عدد همان لیکوئید است. یعنی اگر موجودی اکانت کاربر هنکام معامله به 20% برشد بروکر او را لیکوئید کرده و تمامی معاملات باز او را خواهد بست.

مثالی از کال مارجین و لیکوئید

فرض کنید علی در حساب خود ۱۰,۰۰۰ دلار دارد و از اهرم ۲:۱ استفاده کرده است. پس و او اکنون ۲۰,۰۰۰ دلار در اختیار دارد. کال مارجین صورت گرفته بر روی ۱۰,۰۰۰ دلار خواهد بود.

فرض کنید علی عملکرد ضعیفی داشته و ۲۵٪ ضرر کرده است. از آنجا که علی در ابتدا از اهرم ۲:۱ استفاده می‌کرد، این به معنای از دست دادن ۵۰٪ سرمایه اصلی او است. حساب علی اکنون دارای فقط ۵,۰۰۰ دلار است، اما حساب مارجین دار او ۱۵,۰۰۰ دلار دارد.

هنگامی که سرمایه در یک حساب مارجین دار به زیر الزامات کارگزاری (برای مثال زیر 80%) کاهش می‌یابد، اکثر بروکرها مارجین کال صادر می‌کنند. در این صورت، لازم است مشتری یا به حسابش پول واریز کند و یا معاملاتش را ببندد. اگر مشتری این موارد را انجام ندهد، لیکوئید خواهد شد و بروکر خودش معاملات او را خواهد بست.

سطوح کال مارجین و لیکوئید در بروکرهای مختلف

سطوح کال مارجین و لیکوئید در بروکرهای مختلف یکسان نبوده و متفاوت است. این مقادیر حتی ممکن است در حساب های مختلف یک بروکر نیز متفاوت باشد. کال مارجین (Call Margin) در بروکر ها اغلب 80% و لیکوئید (Stop Out) نیز اغلب 20% تعیین می گردند. ولی این مقادیر می تواند در بروکرها و حتی حساب های معاملاتی مختلف آن متفاوت باشد.

سخن آخر

کال مارجین در واقع یک هشدار از سوی بروکر است که به معامله گر اعلام می‌کند موجودی حسابش به سطح خطرناکی (مثلاً  ۸۰٪ کاهش) رسیده و نیازمند افزایش موجودی است. درحالیکه لیکوئید مرحله نهایی است که در آن بروکر برای محافظت از سرمایه خود (و مارجینی که در اختیار تریدر قرار داده است) ، معاملات باز معامله گر را به‌صورت خودکار می بندد.

مدیریت صحیح ریسک و درک کامل از مکانیزم های کال مارجین و لیکوئید می‌تواند از ضررهای سنگین جلوگیری کند. همان‌طور که در مثال علی مشاهده کردیم، استفاده از اهرم مالی می‌تواند سود را افزایش دهد، اما در عین حال می‌تواند ضررها را نیز چند برابر کند. بنابراین، قبل از ورود به معاملات اهرمی، بسیار مهم است که معامله گران با قوانین و شرایط بروکر خود آشنا شوند، سطوح کال مارجین و لیکوئید شدن را بدانند و همیشه با استراتژی مدیریت سرمایه مناسب وارد بازار شوند تا از مواجهه با چنین وضعیت هایی اجتناب کنند.