شاخص (Index) نمایانگری جهت اطلاع رسانی از وضعیت بازار معاملاتی است. قطعاً ما در بازارهای مالی انواع مختلفی از شاخصها را داریم که هر کدام نقش مهمی دارند. شناخت شاخص، درک و تحلیل آنها می‌تواند از وضعیت بازار اطلاعات مناسبی در اختیار سرمایه‌گذاران قرار دهد.
تحلیل بازارهای مالی با کمک شاخص ها انجام می شود تا در نهایت معامله گران براساس آن، تصمیم به خرید یا فروش دارایی های خود می گیرند.
بیشتر بخوانید: شاخص Chicago PMI
شاخص چیست؟
نمادهای معاملاتی مختلفی در بازار بورس و فارکس وجود دارد که هر کدام با وضعیت‌های مختلفی در حال خرید و فروش هستند.
درک درست از روند نمادها و افت و خیز قیمت آنها از طریق شاخصها قابل حدس زدن است. با کمک تحلیل چندین شاخص در کنار هم میتوان به نتایج درستی رسید.
به همین خاطر برای هر معامله‌گری الزامیست که از شاخصها اطلاعات و شناخت خوبی داشته باشد تا بعدها از آن بهتر استفاده کند.
شاخص‌های فارکس
انواع مختلفی از شاخصها در بازار فارکس وجود دارد که به کمک تحلیلگران این حوزه می‌آید. یک شاخص به تنهایی نمی‌تواند روند یک نمودار را پیش بینی کند. در نتیجه شما برای اطلاع از وضعیت درست یک نماد، به بیش از یک شاخص نیاز دارید تا تحلیلتان درست‌تر باشد. در ادامه به انواع شاخصها در بازار فارکس اشاره می‌کنیم:
شاخص های اقتصادی
این شاخص ها وضعیت اقتصادی یک کشور را به طور مستقیم بررسی می کنند و در نرخ ارز تاثیرگذار هستند. از متداول ترین شاخص های اقتصادی می توانیم موارد زیر را نام بریم:
شاخص قیمت مصرف کننده (CPI): این شاخص قیمت یک سبد کالا و یا خدمات رسانی انجام شده در طول یک بازه زمانی معین را اندازه گیری می کند. شاخص CPI برای سنجش تورم، یک ابزار بسیار عالی است. این شاخص نشان می دهد که افزایش تورم می تواند باعث کمتر شدن ارزش پول ملی شود.
شاخص تولید ناخالصی داخلی (GDP): این شاخص ارزش کل تولیدات نهایی یک کشور در یک دوره زمانی معین را نشان می دهد. وقتی رشد اقتصادی بالا باشد، ارزش پول ملی تقویت می شود.
نرخ بیکاری: نرخ بیکاری افرادی که شغل ندارند و جویای کار هستند را نشان می دهد. اگر نرخ بیکاری بالا رود، باعث ضعف اقتصادی شده و ارزش پول ملی کمتر می شود.
نرخ بهره: میزان نرخ بهره ای که بانک های یک کشور آن را تعیین می کنند، در میزان جذب سرمایه گذاران آن کشور تاثیر دارد. بالا رفتن نرخ بهره باعث تقویت ارزش پول ملی آن کشور می شود.
تراز پرداخت ها: تراز پرداخت در واقع تفاوت بین پرداخت های یک کشور به سایر کشورها و پرداخت های سایر کشورها به آن کشور است. کسری که در تراز پرداخت به وجود می آید، باعث ضعف اقتصاد و ارزش پول ملی آن کشور می شود.
شاخص های فنی
شاخص های فنی براساس تحلیل هایی است که بر روی نمودارهای قیمتی و حجم معاملات انجام می شود. این شاخص ها به تریدرها کمک می کند تا بهتر بتوانند الگوهای قیمتی را شناسایی کرده و نقاط ورود و خروج به بازار را شناسایی کنند. در ادامه به چند مورد از مهمترین شاخص های فنی می پردازیم:
میانگین متحرک: شاخص میانگین متحرک به شکل یک خطی است که محاسبه آن براساس قیمت های بسته شدن در یک بازه زمانی مشخص انجام می شود. شاخص میانگین متحرک یک ابزار عالی برای شناسایی کردن روند است.
شاخص قدرت نسبی: این شاخص بین 0 و 100 در حال نوسان است و تریدرها با کمک این شاخص می توانند شرایط اشباع خرید یا اشباع فروش را شناسایی کنند.
باندهای بولینگر: باندهای بولینگر به شکل دو خط هستند که محاسبه آنها براساس میانگین متحرک ساده و انحراف استاندارد است. این شاخص به تریدرها کمک می کند تا بهتر بتوانند نوسانات را اندازه گیری کنند.
شاخص مکدی: محاسبه این شاخص از تفاوت دو میانگین متحرک است و به تریدرها کمک می کند تا تغییرات روند را شناسایی کنند.
کاربرد شاخصها
شاخصها معمولاً در امور مالی برای ردیابی معیارهای آماری استفاده می‌شوند که در قیمت‌های مختلف اوراق بهادار تغییر می کند. در امور مالی، معمولاً شاخص به تغییر معیار آماری در بازار اوراق بهادار اشاره دارد.
در بازارهای مالی، شاخص‌های بازار سهام و اوراق قرضه شامل مجموعه‌ای فرضی از اوراق بهادار است که یک بازار خاص یا بخشی از آن را نشان می‌دهد. (شما نمی‌توانید مستقیماً در یک شاخص سرمایه گذاری کنید).
شاخص S&P 500 و شاخص کل اوراق قرضه بلومبرگ ایالات متحده به ترتیب برای بازارهای سهام و اوراق قرضه ایالات متحده از شاخص های رایج هستند.
سرمایه گذاری شاخص
شما نمی‌توانید مستقیماً در یک شاخص سرمایه گذاری کنید. صندوق‌های شاخص برای پیگیری عملکرد آنها ایجاد شده اند. این صندوق‌ها اوراق بهاداری را در خود جای می‌دهند که دقیقاً مشابه اوراق موجود در یک شاخص هستند. بنابراین به سرمایه‌گذار اجازه می‌دهند در ازای کارمزد روی عملکرد خود شرط‌بندی کنند.
به عنوان مثال، بسیاری از صندوق‌های سرمایهگذاری مشترک، بازده خود را با بازده شاخص S&P 500 مقایسه می‌کنند تا به سرمایه‌گذاران این احساس را بدهند که مدیران چقدر نسبت به درآمدهای یک صندوق شاخص، درآمد بیشتر یا کمتری دارند.
بیشتر بخوانید: شاخص NFP چیست؟
مثالی از شاخص
شاخص S&P 500 یکی از شناخته شده‌ترین شاخص های جهان و یکی از رایج ترین معیارهای مورد استفاده برای بازار سهام است. این شاخص 80٪ از کل سهام معامله شده در ایالات متحده است.
شاخص S&P500برعکس میانگین صنعتی داوجونز نیز به خوبی شناخته شده، اما نشان دهنده ارزش سهام تنها 30 شرکت تجاری عمومی کشور است.
صندوق شاخص چیست؟
صندوق شاخص یک صندوق سرمایه گذاری مشترک یا ETF است که به دنبال تکرار عملکرد یک شاخص است. صندوق شاخص اغلب با ساختن پرتفوی، عملکرد خود شاخص را منعکس میکند.
سرمایه گذاری شاخص یک استراتژی منفعل در نظر گرفته می‌شود، چون شامل هیچ گونه انتخاب سهام یا مدیریت فعال نیست.
مطالعات نشان می‌دهد که در طول زمان، استراتژی‌های شاخص‌سازی نسبت به استراتژی‌های انتخاب سهام بهتر عمل می‌کنند.
از آنجایی که آنها صندوق‌هایی با شاخص منفعل هستند، معمولاً کارمزد و مالیات کمتری دارند.
چرا شاخصها مفید هستند؟
شاخصها برای ارائه دادن معیارهای معتبر جهت اندازهگیری عملکرد سرمایهگذاری برای یک استراتژی معین مفید هستند. با درک چگونگی عملکرد یک استراتژی نسبت به یک معیار، می توان عملکرد واقعی آن را درک کرد.
شاخصها بدون نیاز به بررسی تک تک دارایی‌های موجود در خود، تصویری ساده از یک بخش بزرگ بازار را در اختیار سرمایه‌گذاران قرار می‌دهند.
به عنوان مثال، برای یک سرمایه گذار معمولی، مطالعه صدها قیمت سهام مختلف غیرعملی خواهد بود تا بتواند سرنوشت در حال تغییر شرکت های فناوری مختلف را درک کند. اما یک شاخص مخصوص همان بخش می تواند روند متوسط آن را به خوبی نشان دهد.
برخی از شاخص های عمده سهام چیست؟
در ایالات متحده، سه شاخص سهام پیشرو عبارتند از:
- Dow Jones Industrial Average، S&P 500
- Nasdaq Composite
- Russell 2000
برای بازارهای بین المللی:
- Financial Times Stock Exchange 100 (FTSE 100)
- Nikkei 225 Index
اکثر کشورهای دارای بورس اوراق بهادار، حداقل یک شاخص برای سهام اصلی خود منتشر می کنند.
حرف آخر
شاخص‌های بازار از نحوه عملکرد بازارها نمایش گسترده‌ای ارائه می‌دهند. این شاخصها به عنوان معیاری برای سنجش حرکت و عملکرد بخش‌های بازار محسوب می شوند. سرمایه‌گذاران از شاخصها به عنوان مبنایی برای سرمایه گذاری با شاخص پرتفوی یا غیرفعال استفاده می‌کنند.
